via taal en geluid wil ik een suggestie geven van wat er in het sluimerende deel van onszelf gebeurt.
daar waar instincten en dromen woekeren. daar waar de dingen minder rationeel zijn, er ruimte ontstaat voor dubbelheid en intuïtie.
het werk waar ik nu mee bezig ben gaat voor mij deels over veiligheid. je eigen bed, je eigen lichaam, je eigen huis vormen een soort cocon of houvast. die bescherming voelt kwetsbaar: hoe kan ik me veilig voelen zonder afhankelijk te zijn van iets buiten mij? wat is het verschil tussen veilig voelen en veilig zijn?

geluiden en woorden fluisteren in je oor.
misschien blijven ze er wonen, soezen ze even,
of borrelen ze ergens anders weer op.